ประวัติความเป็นมาของตำบลตากแดด

                      ในสมัยกรุงศรีอยุธยาพม่าได้ยกทัพผ่านมาพักแรมอยู่ที่จังหวัดชุมพร เดินทางผ่านมาเพื่อจะไปทางใต้ เมื่อมาถึงบริเวณบ้านหัวคู พวกพม่าได้ขุดหลุมใหญ่เพื่อจะฝังศพคนไทยหรือทหารไทยที่ตาย พอตกเย็นได้นอนพักเหนื่อย จึงได้ตัดต้นไม้ชนิดหนึ่งที่มีพิษเพื่อนำใบมารองนอน ต้นไม้นั้นชื่อ“ต้นกะลังตังช้าง”หรือเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า “ต้นตำแยพิษ” เมื่อพม่าได้นอนพักสักครู่ก็เกิดอาคารคันตามตัว จึงพากันลงไปอาบน้ำในแม่น้ำชุมพรใกล้บริเวณนั้น พอขึ้นจากน้ำเกิดมีอาการคันมากขึ้น ทนพิษคันไม่ไหวพากันนอนตายกันมากมาย  ที่เหลือก็เดินทางหนีจากบ้านหัวคูมาพักที่ทุ่งตากแดด เผอิญกลางคืนฝนตกหนักพอรุ่งเช้า สายหน่อยจะมีแดดจึงได้เอาเสื้อผ้าที่เปียกน้ำ เปียกฝนมาตากแดดบริเวณที่พักกลางทุ่งตากผ้ากันเต็มไปหมด จากนั้นทัพพม่าเตรียมมาเดินทางต่อไปทางใต้ไปตั้งกองทัพพักแรมที่ไหนก็ไม่ปรากฏ

                       ท้องทุ่งบริเวณที่พม่ามาแวะพักแรม และตากผ้ากันเต็มไปทั้งวันก่อนนี้ไม่มีชื่อเรียกชาวบ้าน จึงให้ชื่อบริเวณทุ่งที่พม่า “ตากผ้ากันว่า บ้านตากแดด  หรือ ตำบลตากแดดในปัจจุบันนี้”

                    องค์การบริหารส่วนตำบลตากแดด ได้จัดตั้งเมื่อวันที่ มีนาคม 2538 ตามประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง รายชื่อสภาตำบลที่จะจัดตั้งเป็นองค์การบริหารส่วนตำบล ลงวันที่ 2 มีนาคม 2538 (ประกาศราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ 112 ตอนพิเศษ 6 ง หน้า 1)